maandag 2 mei 2011

Lang leve de tekentafelesthetica




Bedacht mij laatst, tijdens een stop op het regenachtig en winderig station Arnhem-Centraal, dat ik de oude overkapping van het station veel behaaglijker en prettiger vind, dan het nieuwe eigentijdse dak van Ben van Berkel. Hoe mooi en strak gedetailleerd het eigentijdse dak ook mag zijn, het beschermt niet. Eigenlijk is het ook geen dak, maar een luifel. En wat gebeurt er als je onder een luifel staat bij bar weer? Juist, dan wordt je nat en koud. De wind heeft vrij spel, de regen kruipt bij vlagen in je kraag, de voeten staan in het nat en de luifel raakt doordrenkt... En wat doet een luifel die vol staat met water? Lekken. Nou dat doet ie! Ziedaar, wederom een ongelukkig huwelijk tussen digitale esthetica en expressie en het Nederlands weer. Mag ik alsjeblieft weer de truttige, met de hand getekende, maar o zo effectieve jaren '50 kap weer terug!