Geweten

Ik verwijt zo nu en dan dezen en genen, vooral bestuurders geen geweten te hebben in hun doen en laten. Het heeft echter geen zin. Iemand iets verwijten wat hij of zij niet heeft is niet zinvol en getuigt van egocentrisch denken en voelen.

Lekker makkelijk, zult u denken. Nou, zo makkelijk maak ik het mij zelf ook weer niet. Ervaring leert dat het zoeken naar coalities resultaten oplevert. En daarmee bedien ik mij met precies dezelfde middelen als de politiek en het openbaar bestuur, namelijk macht. Een adviseur of inhoudelijk specialist kan nog zo gelijk hebben en gewetensvol zijn, zolang hij of zij er alleen voor staat... Het is een verschrikkelijk inzicht, maar ondanks de inhoud gaat het eigenlijk altijd over proces. Een maatschappelijk proces van coalities. Gaat het dan niet over de inhoud? Natuurlijk wel, maar zeg eens eerlijk, ooit een beleidsstuk gezien dat uit zichzelf adembenemende gebouwen, ecologisch beheerde parken en duurzame landbouw mogelijk maakte?

Conserveren van dode cultuur?

Sec beschouwd heeft onze monumentenzorg niets anders tot doel dan het conserveren van folklore. En dat is ook helemaal niet erg, want het gaat om de meest pure vorm van identiteit. Maar, zeg ik er meteen bij, folklore en ons cultuurhistorisch erfgoed is ten dode opgeschreven als wij niet in staat zijn om haar conceptueel door te vertalen. Ik heb het dan over contextueel ontwerpen en handelen en streekeigen bouwen. Denk aan eigentijdse gebinten en gebontenbouw. Het is een plicht van de overheid en bij voorkeur ook de marktpartijen om die taak serieus en prikkelend op zich te nemen. Daag ons uit!