Democratie versus controle

De discussie over de megastallen in Zuidoost- en Midden-Brabant wordt feller en algemener. Dat is heel goed. Niet dat ik nu zo'n fel tegenstander ben tegen de agrarische schaalvergroting, maar het verzet is de optima forma van democratie en emancipatie. Voor mensen wiens aard het is te willen controleren of die alles in pais en vree willen oplossen zijn het moeilijke tijden. Het willen onderdrukken of nog beter, het willen ontkennen van polarisatie en emancipatie, is niet alleen dom, maar vooral ook egoïstisch. Of is het diepgeworteld familiedenken? Of zijn het ontwortelde zielen die naar harmonie verlangen? Ach ja, ik geef hier ondertussen rustig mijn mening, als iedereen maar doet wat ik zeg!

Ruimte

Ruimtelijke ordening gaat niet over ruimte of stenen, maar over mensen. Goede ruimtelijke ordening organiseert, maar pas op. Achter iedere organisatie zit een opvatting. Die mag puur ruimtelijk zijn, maar is in zijn eenvoud en puurheid te beperkt. Het autisme van een discipline. Een duurzame organisatie van de ruimte berust daarom ook en misschien wel vooral, op sociaal-maatschappelijke en economische opvattingen, zowel cijfermatig als visionair. Werkelijke visies op ruimten en structuren zijn daarom per definitie integraal. Tot zover weinig nieuws onder de zon. Het mooie van dit al is dat een georganiseerde samenleving in staat is ruimte te maken en, nog wezenlijker, ruimte te voelen. Dat geeft rust en ruimte. Ruimte in lichaam en geest, ruimte in landschap.