donderdag 16 december 2010

Ruimte

Ruimtelijke ordening gaat niet over ruimte of stenen, maar over mensen. Goede ruimtelijke ordening organiseert, maar pas op. Achter iedere organisatie zit een opvatting. Die mag puur ruimtelijk zijn, maar is in zijn eenvoud en puurheid te beperkt. Het autisme van een discipline. Een duurzame organisatie van de ruimte berust daarom ook en misschien wel vooral, op sociaal-maatschappelijke en economische opvattingen, zowel cijfermatig als visionair. Werkelijke visies op ruimten en structuren zijn daarom per definitie integraal. Tot zover weinig nieuws onder de zon. Het mooie van dit al is dat een georganiseerde samenleving in staat is ruimte te maken en, nog wezenlijker, ruimte te voelen. Dat geeft rust en ruimte. Ruimte in lichaam en geest, ruimte in landschap.

Geen opmerkingen: