Ik ben 'trots' in Eindhoven tegen het lijf gelopen. Niet op een heroïsche plek, ook niet tussen het winkelend publiek op de Demer in Eindhoven. Ik trof 'm aan op de eerste etage van de Heuvel galerie. Nooit eerder geweest, toch gedaan. Er zit daar een kleine schoenenwinkel, BEJJ (uit te spreken als de letter B) van de voormalige bankemployee Hasan Ekoc. Hij heeft na een paar jaar zijn bankcarrière aan de wilgen gehangen en is zijn eigen schoenenmerk en winkel begonnen. Mooie schoenen. Mooie man. Hij heeft mij in nog geen kwartier, zonder het er over te hebben, verteld wat trots is. Heilzaam. Ik had jaren geleden dezelfde gewaarwording bij een ontmoeting met een Irakese vrouw van rond de twintig. Wat ze studeerde? Rechten. Alsof haar leven er van afhing. Dat deed het misschien ook. Na alle onrecht in haar vaderland en de dagelijkse smart van haar ouders tijdens en na de vlucht, was de studie niet vrijblijvend. Het onrecht moet bestreden worden. Deze vrouw, vitaal, energiek, ijverig en slim, is symbolisch voor haar generatie. De dominee in mij zou willen zeggen: 'Nederlanders, warmt u aan hen. Inspireer u, koester hen. Hou op met zeuren en doe iets. Iets geks. Gooi desnoods het roer om. Ga desnoods schoenen maken. Maar wees trots.
Ik ben verwarmd de winkel uitgelopen, helaas zonder nieuwe schoenen. Zo gek wilde ik het (nog) niet maken. Kijk eens op: www.bejj.nl
